شهرام اعتمادی راد با نام هنری ژیار (Jiyar) هنرمند ایرانی متولد 24 اردیبهشت سال ۱۳۵۵ میباشد. ژیار موسیقی های دراماتیک می سازد و در عین حال خواننده موسیقی های پاپ و کلاسیک است. موسیقی او مرزهای جغرافیایی را در می نوردد . مخاطب موسیقی ژیار هر انسانی با هر ملیت، فرهنگ و زبانی است. او دوست دارد که برای آگاهی و صلح انسانها بخواند.
آشنایی با ژیار
موسیقی همواره انگیزه اصلی ژیار در زندگی بوده است. در دوران کودکی، مادربزرگش ارگ کوچکی به او هدیه داد و آنزمان بود که ژیار شور اصلی زندگیش را یافت و دنیای سرشار از عشق خود به ملودی را آغاز نمود. در دوران نوجوانی بدون داشتن هیچ معلمی شروع به نواختن پیانو کرد. او با تماشای حرکات دست نوازندگان و به کمک گوش موسیقایی خود توانست آهسته آهسته نواختن این ساز خوش آهنگ را فرا بگیرد. ژیار پس از آموختن دانش کلاسیک موسیقی علاقه زیادی به سازهای زهی در خود یافت و نواختن ساز ویولن را نزد استاد ارمنی زاون یدیگاریانس[۱] آغاز نمود. ژیار همچنین نزد خواننده و بازیگر بین المللی اپرا جانکارلو مونسالوه [۲]فنون آواز، صداسازی و خوانندگی را فرا گرفت. ژیار در زمینه بازیگری تیاتر و سینما نزد اساتیدی همچون شادروان امین تارخ و رضا فیاضی کسب علم نموده است.
Giancarlo Monslave بازیگر و خواننده بین المللی اپرا
ژیار در یکی از فستیوالهای تئاتر با ساختن موزیک متن براینمایشنامهساحلنوشتهحسنشاهیمورد توجه ویژه اهل تئاتر قرار گرفت. اشتیاق او برای ساخت و اجرای موسیقی دراماتیک باعث اوج گرفتن این هنرمند جوان شد. ولی این موضوع زیاد نتوانست ادامه یابد. متاسفانه در آن سالها موسیقی در ایران مورد حمایت دولت مذهب گرای ایران نبود و ژیار مجبور شد برای گذران زندگی فعایتهای هنری اش را متوقف کند. ار این رو در رشته مهندسی نرم افزار کامپیوتر مشغول به تحصیل و کار شد. او در این زمینه نیز مهارت بالایی کسب کرد. ژیار میگوید “کدهای برنامه نویسی برای او نقش نتهای موسیقی رادارند“.
ژیار در سال ۱۳۶۸ در فیلم داستانی توپ[۳] به کارگردانی یدالله نوعصری [۴]به ایفای نقش پرداخت. او در این فیلم نقش نوجوانی به نام اکبر را بازی می کند که بسیار علاقه مند فوتبال است و روزی در راه مدرسه به خانه از طبقه دوم یک ساختمان توپی جلوی پای او می افتد، درحالیکه صاحب توپ نوجوان دیگری است که از طبقه دوم او را صدا می زند، او توپ را برداشته و فرار می کند و قصه آغاز می شود. او در این فیلم در کنار بازیگرانی مثل ملیحه نظری[۵] و شهرام اژند ایفای نقش نمود. این فیلم نوشته محمد رمضانی است و توسط امور تربیتی آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی ساخته شد. بازی در این فیلم منجر شد ژیار به استعداد و علاقه خود در رمینه بازیگری آگاه شود.
حرفه موسیقی
ژیار پس از سالها مهاجرت از کشور زادگاهش تصمیم گرفت فعالیتهای موسیقی اش را از سربگیرد. وی در ابتدا دو تک آهنگ پاپ به نامهای غم پاییزی [۶]و عشق بی پایان [۷]منتشر نمود. سپس به علاقه اصلی خودش یعنی موسیقی ارکسترال دراماتیک و کلاسیک پرداخت. ژیار سعی دارد در ساخته هایش به اعجاز درونی انسان ها بپردازد. قطعه مرثیه[۸]را متاثر از جنگ میان روسیه و اوکراین وعواقب پیش آمده آن بر روی مردم بیگناه ساخت. وی این قطعه رابه همراهاستزروگواری[۹] خواننده آلمانیو تیماستیفتسون [۱۰]گوینده و دوبلور امریکایی اجرا و منتشر نمود. قطعه دیگر وی با نام اتحاد [۱۱]برگرفته از خیزش بزرگ ایرانیان در سراسر جهان با شعار #زن_زندگی_آزادی [۱۳] با آهنگسازی خودش و تنظیم زیبایاریکهارتمن [۱۲]در شهر هامبورگ ساخته شد.